تحقیقات دانشمندان لهستانی در رابطه با زنبورهای عسل نشان میدهد که زنبورهای کارگر نسبت به تغییر ملکه واکنش نشان میدهند و زمانی که با چشم انداز مسئولیت های جدید رو به رو می شوند رفتاری شبیه شورش از خود نشان میدهند.
دانشمندان لهستانی دریافته اند که زمانی که یک زنبور دختر به عنوان ملکه جایگزین مادر خود می شود، برخی از زنبورهای کارگر از نگهداری فرزندان ملکه سرباز می زنند.
نتایج این تحقیقات در مجله زیست شناسی امروز (Current Biology) منتشر شده است.
میشل وویسچووسکی از موسسه علوم زیست محیطی در دانشگاه جاجیلونیان در لهستان ریاست این تیم تحقیقاتی را برعهده داشته است.
مهاجرت جمعی زنبورهای عسل یک رخداد طبیعی است که طی آن ملکه و بخشی از زنبورهای کارگر جامعه زنبورها را ترک می کنند تا یک نقطه دیگر برای تجمع پیدا کنند، پیش از ترک لانه، ملکه چندین تخم می گذارد که یکی از آنها به ملکه جدید بارور تبدیل می شود.
براساس توضیحات وویسچووسکی، در این شرایط زنبورهای کارگر به جای بزرگ کردن برادران و خواهرهای خود مجبور می شود خواهرزاده ها و برادرزاده های خود را بزرگ کنند که این امر روابط موثر جامعه آنها را کاهش می دهد و موجب می شود که زنبورهای کارگر بخواهند به جای مسئولیت پیش رو فرزندان خودشان را بزرگ کنند.
براساس گزارش بی بی سی، این دانشمندان اظهار داشتند که این مسئله صرفا یک تغییر رفتاری نیست بلکه تغییر بنیادین در زیست شناسی زنبورهای کارگر است.
برای تحلیل این تغییرات در زنبورها، این گروه یک جامعه زنبوری را به دو نیم تقسیم کردند که موجب شد در یکی از این جوامع ملکه ای وجود نداشته باشد، مسئله ای که درست پس از کوچ ملکه رخ می دهد. از سوی دیگر آنها وضعیت این زنبورها را در زمان کوچ طبیعی ملکه نیز بررسی کردند.
هر دو آزمایش نشان داد که پیش از آنکه ملکه جدید بر تخت بنشیند، این تغییرات در میان زنبورهای کارگر مشاهده می شود، آنها به جای غدد تولید غذا، از قدرت تخم گذاری برخوردار می شوند.
محققان دانشگاه آیووا موفق به شناسایی گونه جدیدی از سوسمار در شرق آفریقا شدهاند که بسیار بزرگ بوده و میتواند یک انسان کامل را ببلعد.
این حیوان با طول بیش از هشت متر، بزرگترین گونه سوسمار در زمین محسوب شده که در حدود دو تا چهار میلیون سال پیش در کنیا میزیسته است.
دانشمدان با بررسی فسیلهای موزه طبیعی کنیا در نایروبی موفق به شناسایی این گونه شده که جزئیات آن در مجله Vertebrate Paleontology منتشر شده است.
برخی از این فسیلها در نزدیکی محلهای کشف فسیلهای انسانی شناسایی شدهاند که به معنی زندگی آنها در موازات انسانها بوده است.
از آنجایی که انسانها در آن زمان تنها نزدیک به یک متر ارتفاع داشتهاند، از این رو غذای راحتی برای این حیوانات محسوب میشدند.
این موجود به نام جان توربجارنارسون، محققی که در زمان انجام تحقیقات در اثر ابتلا به مالاریا درگذشت، Crocodylus thorbjarnarsoni نامیده شده است.
به گفته محققان، این گونه جدید مستقیما به گونه امروزی سوسمار رود نیل با طول 6.5 متر مرتبط نبوده بلکه این سوسمار امروزی، گونه جدیدتری نسبت به گونه کنیایی محسوب می شود.
مطالعه ای جدید نشان می دهد زنبورها دارای شخصیتهای مختلفی هستند و تعدادی از آنها شیفتگی زیادی برای ماجراجویی و هیجان دارند.
محققان دریافتند که عشق به هیجان تنها مختص انسانها و دیگر مهره داران نیست، زنبورهای عسل نیز از این خصیصه برخوردارند و زنبورهایی که به نظر نسبت به دیگر زنبورها ماجراجوتر به نظر می آیند، از فعالیتهای ژنتیکی مجزایی مشابه فعالیتهای ژنتیکی انسانهای ماجراجو برخوردارند.
این یافته جدید دیدگاهی نوین را از زنبورها و جوامع زنبوری ارائه می کند. اکنون اینگونه به نظر می آید که زنبورهای عسل برای انجام وظایف مختلف سطوح متفاوتی از اشتیاق را نشان می دهند و این تفاوتها می تواند منجر به ایجاد شخصیت های متفاوت در میان زنبورها شود.
محققان موسسه بیولوژی ژنومیک بر روی 2 رفتار که به "تازه-خواهی" شباهت دارد، مطلعه کردند: پرسه زدن برای یافتن آشیانه های جدید و پرسه زدن برای یافتن غذا.
زمانی که یک کلونی به اندازه ای رشد می کند که آشیانه اش برایش کوچک می شود، در این شرایط باید در جستجوی آشیانه جدید بود.
در حدود پنج درصد از گروه زنبورها برای یافتن مکانی جدید برای ساخت کندو به تجسس و گشت زنی می پردازند.
احتمال اینکه این زنبورهای جستجوگر نسبت به دیگر زنبورهای کندو در مسیر جستجو برای یافتن سکونتگاه جدید به دنبال غذا نیز بگردند 3.4 بار بیشتر است.
بر اساس گزارش تلگراف، محققان در راستای درک پایه های مولکولی این تغییرات از سیستم میکروآرایه ژنومی برای جستجوی تفاوتها در فعالیت هزاران ژن در مغز زنبورهای ماجراجو و غیر ماجراجو استفاده کرده و شاهد هزاران تفاوت بودند.
در انسانها و حیوانات ماجراجویی به عملکرد سیستم پاداش مغز ارتباط دارد. در زنبورها محققان موفق به کشف ژنهای فعال متفاوتی شدند که با پروتئینها و هورمونهای مرتبط با تازه-خواهی در ارتباط بودند.
دانشمندان اسپانیایی موفق به کشف نخستین دوقلوهای ماقبل تاریخ شدند.
محققان دانشگاه خودمختار بارسلونا بقایای نخستین دوقلوهای ماقبل تاریخ را در منطقه باستانشناسی اولردولا در بارسلونا کشف کردند.
این استخوانها به فاصله زمانی بین اواسط قرن چهارم و آغاز قرن دوم قبل از میلاد بازمیگردد و به دو دختر دوقلوی بین 38 تا 40 هفته دوران بارداری تعلق دارد که همزمان در یک گور دفن شدهاند. پاهای این دوقلوها به هم چسبیده است.
مطابق یافتههای حاصل از این مطالعه، هیچ یک از این بقایای استخوانی مدرک پاتولوژیکی دال بر عامل مرگ این دو را در اختیار نمیگذارند اما ممکن است بر اثر بارداری و یا تولد دشوار جان باخته باشند. فقدان بهداشت کافی در دوران ماقبل تاریخ می توانسته به مرگ و میر مادر و نوزادان منجر شده باشد.
به منظور مطالعه این استخوانها، دانشمندان از روشهای انسانشناسی پزشکی قانونی بهره بردند و نخست سن و جنس دوقلوها را تعیین کردند. به متخصصی که بر روی این استخوانها تحقیق میکرد، در رابطه با دوقلو بودن این بقایا و یا دفنشدنشان در کنار یکدیگر اطلاعاتی داده نشد.
سن این دوقلوها با استفاده از جرم دندانها، درازای استخوانها و وضعیت تحجر آنها تخمین زده شد. به علاوه، متخصصان از عکسهای مکان کشف به منظور بررسی این موضوع که آیا آنها به طور همزمان دفن شدهاند یا نه، استفاده کردند.
«ایولالیا سوبیرا» محقق دانشگاه خودمختار بارسلونا و یکی از نویسندگان ارشد این تحقیق میگوید: متخصصان همچنین تحلیل دی ان ای را انجام دادند اما به دست آوردن داده مبتنی بر دی ان ای با مطالعه یکی از این دو امکانپذیر نبود.
وی ادامه میدهد: این نخستین نمونه مستند درباره دوقلوهای ماقبل تاریخ کشف شده در جزیره ایبری است. همواره در خصوص وجود دوقلوهای احتمالی سخنهای فراوانی به میان آمده اما هرگز اطلاعات کافی در این زمینه برای تعیین این موضوع که آیا یافتهها به همان لحظه زمانی تعلق داشتهاند یا نه، موجود نبوده است. همچنین هیچ نوع دادهای مبنی بر سطح همسان چینهشناسی با چنین دقتی که در این مورد مشاهده میشود، در اختیار نبوده است.
این کشف اطلاعات جدیدی در خصوص موارد متعدد دفن نوزادان طی دوران ایبری که در آن نوزادان پریناتال در قبرستانها دفن نمیشدند، در اختیار دانشمندان قرار میدهد.
سوبیرا معتقد است: همواره تصور بر این بوده که طی دوران ایبری نوزادان تازه متولد شده در گورستانها دفن نمیشدهاند. در این مورد آنها در منطقهای متعلق به محل کار پیدا شدند.
یافتن نوزادان تازه متولد شده دفن شده در منطقه ای کاری نشاندهنده این واقعیت است که در این مکان مادران مشغول به کار بودهاند.
شناسایی این نوع خاکسپاری در مطالعات آتی در خصوص تاثیر اجتماعی فرهنگی تولد دوقلوها بر جمعیتهای قبل و به سوی تاریخ و همچنین رفتار و طول عمر آنها کمک شایان توجهی میکند.
دانشمندان موزه تاریخ ملی اتریش موفق به بازسازی نخستین جد هشتپاهای امروزی شدند.
دانشمندان موفق به بازسازی ظاهر فسیل ناشناخته یک موجود تند و تیز شدند که تصور میشود نخستین جد هشتپاها و ماهیهای مرکب امروزی باشد.
تیمی از موزه تاریخ ملی اتریش از فناوری اسکن سه بعدی برای حفاری هر لایه فسیل Dissimilites intermedius در هر بار استفاده کردند و سپس فیلمی از چگونگی حرکت و زندگی آن تهیه کردند.
فسیل این جانور نرمتن در رسوب اعماق اقیانوس که طی دوران کرتاسئوس ایجاد شد، کشف شد. این محل 128 میلیون سال بعد بر روی قله کوههای دولومیت در آلپ قرار گرفته است.
توموگرافی رایانهای دانشمندان را به بررسی عمیقتر فسیل این موجود موفق کرد. آنها همچنین دریافتند بدن این نرمتن با تیغهایی هر کدام به طول سه تا چهار میلیمتر پوشانده شده بود.
به گفته سخنگوی این موزه، دانشمندان از توموگرافی رایانهیی و برنامه بازسازی سه بعدی پیچیده نه تنها برای بازسازی ظاهر این فسیل که یک سال قبل کشف شد، بلکه برای پی بردن به نحوه حرکت وی بهره بردند.
فیلم و عکسهای این نرمتن 13 سانتیمتری شناگر در موزه ملی تاریخ اتریش در حال اکران است.
اقیانوس تتیس که بین قارههای گوندوانا و لوراسیا موجود بوده، رسوب و تهنشست میلیونها سال را در عمق دریا بر جای گذاشت. گوندوانا پس از تجزیه شدن نیمکره جنوبی و لوراسیا نیز بخش اعظم نیمکره شمالی را تشکیل داد. با گذر قرنها و شسته شدن آلپ بخشی از رسوب اعماق دریای قبلی در قله کوههای دولومیت قرار گرفت.
قسمتی از این بستر با ضخیمترین تراکم فسیلی بر جای مانده از ما قبل تاریخ در ارتقاع دو هزار و 600 متری قرار گرفته است.
«الکساندر لوکندر» و تیم تحقیقاتیاش مدت سه سال است که بر روی این بخش 150 متری در حال مطالعه بوده و سال گذشته فسیل این نرم تن را کشف کردند.