ابداع روبات "آخرین لحظات" هدفی بسیار عجیب را دنبال میکند: دلداری دادن و آرامش دادن به افراد درحال مرگی که هیچ همراه و خانوادهای ندارند!
تصور کنید فردی آخرین لحظات زندگیاش را سپری میکند، در حالی که بر روی تخت استریل یک بیمارستان دراز کشیده و به تنهایی در انتظار مرگ است، روباتی سفید و کوچک به آرامی دست وی را گرفته به آرامی با صدای ویژه خود به او دلداری میدهد: من روبات "لحظه آخر" هستم. من اینجا هستم که تو را در آخرین لحظات زندگیات بر روی زمین کمک کنم.
متاسفم که خانواده و دوستانت نتوانستند در این لحظه در کنارت باشند اما نگران نباش،من اینجا هستم تا تو را آرام کنم. تو تنها نیستی،تو با منی، خانواده و دوستانت تو را بسیار دوست دارند و پس از مرگت یاد تو را حفظ میکنند.
کمی ترسناک به نظر نمیآید؟ دستگاهی سفیدرنگ تعدادی جمله از پیش ضبط شده را برای دلداری دادن به فردی در حال مرگ تکرار کند؟ مطرح کردن این پرسشها برای طراح و مخترع این روبات،"دن چن" از مدرسه طراحی "رودآیلند" پاسخهای متفاوتی به دنبال دارد.
وی میگوید هدفش از ابداع این روبات نمایش دادن ظالمانه بودن زندگی و کمبود پشتیبانی انسانی و ارتباطات اجتماعی است.
به گفته وی در حقیقت روباتها در حال تبدیل شدن به پدیدهای هستند که انسان به آنها اطمینان داشته و وابسته میشود و میتواند حس غیرواقعی آرامش را به انسانها هدیه دهد.
وی این روبات را به منظور مطرح کردن پرسشهایی درباره اخلاقیات،انسانیت و نقش بالقوه روباتها برای نگهداری از انسانها ابداع کردهاست. "چن" تا کنون روباتهای احساسی دیگری نیز طراحی کردهاست.
روبات "لحظه آخر" در حقیقت یک بازوی روباتیک نوازشگر به همراه صدای ضبط شدهای است که با فرد در حال مرگ همدردی کرده و به او آرامش میدهد. این روبات در نمایشگاهی به نام "بیمارستان آخرین لحظه" در دانشگاه "براون" به نمایش درآمده است.
زمانی که بیمار بر روی تخت دراز میکشد،این روبات فعال میشود و نمایشگر LED این عبارت را نمایش میدهد: "ردیابی پایان زندگی." پس از نمایش دادن این عبارت،روبات نوازش دست بیمار را آغاز میکند،حرکتی که در میان انسانها به عنوان اشاره دلداری دادن شناخته میشود اما این حرکت از سوی یک روبات حسی متناقض از آرامش و ناراحتی را در بیمار به وجود میآورد.
به گفته چن،فرایند مرگ و آخرین لحظات زندگی یکی از آسیبپذیرترین لحظات زندگی انسان به شمار میرود، لحظاتی که همه به پشتیبانی انسانی نیاز دارند. در این ایده،پشتیبانی انسانی توسط یک روبات جایگزین شده است تا به این شکل کیفیت همدردی و دلداری بدون حضور وجود انسان به چالش کشیده شود.
تحقیقات صورت گرفته نشان میدهد، فنچها بسته به رنگ سر خود دارای شخصیت های متفاوتی هستند.
پژوهشگران دانشگاه «جان مورز» و کالج سلطنتی دامپزشکی انگلیس گونهای از پرندگان خوش مشرب استرالیایی موسوم به «گلدین فنچ» را مورد بررسی قرار داده و مجموعه ای از آزمایشات رفتاری را برای درک رفتار پرندگان انجام دادند.
«گلدین فنچ»ها با داشتن بال و پرهای رنگارنگ اغلب در جنگل های نیمه گرمسیری زندگی می کنند و اغلب این پرندگان سر سیاه یا سر قرمز و تعداد اندکی نیز زرد رنگ هستند. این پرندگان در بدو تولد قهوهای زیتونی بوده و پس از چند ماه بدنشان مملو از پرهای رنگارنگ میشود.
نتایج این بررسیها نشان میدهد که «گلدین فنچ»ها دارای شخصیت های مختلفی هستند و شخصیت هر کدام از این پرندگان را می توان از رنگ سر آنها تشخیص داد.
درحالیکه فنچهای سر قرمز رفتار خشنتری دارند، فنچهای سر سیاه موجوداتی جسور و ریسک پذیر هستند و به نظر میرسد که نقش سرپرست گروه را ایفا می کنند.
محققان برای بررسی رفتار پرخاشگرانه پرنده، دو فنچ گرسنه سر قرمز و سر سیاه را درون محفظهای کوچک قرار دادند و فنچ سر سیاه با منقار باز و حالت تهدید مانع از غذا خوردن فنچ دیگر شد.
همچنین فنچ های سر سیاه بدلیل داشتن رفتار جسورانه و ریسک پذیر بیشتر در دام شکارچیان گرفتار می شوند و بیشتر از فنچ های سر قرمز و زرد علاقه مند نزدیک شدن به اشیاء ناشناخته هستند.
«لی ویلیامز» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید میکند: ایده ما این است که رنگ سر پرندگان نشانه تاکتیک رفتاری آنهاست.
محققان قصد دارند در ادامه تحقیقات خود مشخص کنند که آیا رنگ سر پرندگان بر شخصیت آنها تأثیر میگذارد یا عوامل دیگری نیز در شخصیت آنها دخالت دارد.
نتیجه این پژوهش در مجله رفتار حیوانات (Animal Behaviour) منتشر شده است.
یک عکاس موسسه نشنال جئوگرافیک با تصویربرداری از قوها به پاسخی برای دلیل گردنهای بلند و زیبای آنها دست یافته است.
قوها به دلیل عدم توانایی شیرجه در آب مانند مرغابیها، از گردنهای خود برای جستوجوی غذا در زیر سطح آب در کف دریاچهها استفاده میکنند.
ویکتور لیگوشکین، عکاس 40 ساله روسی این تصاویر زیبا و جذاب را از پنج قوی شناور در دریاچه بلو لیک در جنوب روسیه ثبت کرده که گاهی در زمان شنا در جستوجوی غذا، گردن خود را به زیر آب فرو میکنند.
این دریاچه در طول زمستان یخ نزده و از جلبک بسیار برخوردار است که آن را به یکی از سکونتگاههای مورد علاقه قوها تبدیل کرده است.
بلو لیک، سومین از جمله دریاچههایی در جهان است که آب تمیز خود را از یک شبکه بزرگتر غارها در زیر زمین دریافت میکند.
این حیوانات زیبا با طول بال 1.8 متری و وزن 13 کیلوگرم در دنیای وحش از طول عمری برابر با هفت سال و در مناطق حفاظت شده تا 50 سال برخوردارند.